တိမ္ေတြေပၚမွာပ်ံသန္းၿခင္း(၁)

တစ္ခါကတိမ္ေတြေပၚမွာ ပ်ံခ်င္တဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္..... သူမေန့တုိင္းေတာင္းတဲ့ဆုက ေကာင္းကင္ၾကီးေပၚပ်ံပါရေစတဲ့..ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သူမပ်ံဝဲခ်င္ေနခဲ့လဲဆုိ ခဏေလးၿဖစ္ၿဖစ္ပ်ံခြင့္ရရင္ေတာင္ ေသေပ်ာ္ပါၿပီလုိ့ သူမရူးသြပ္ေနခဲ့တာေလ...ဘုရားသခင္ကုိ သူမေန့တုိင္း ဂ်ီက်ပါသတဲ့...မနက္လဲမနက္မုိ့...ညလဲညမုိ့....အဲဒီဆုတစ္ခုကိုသာ တြင္တြင္ေတာင္းပါသတဲ့ေလ...တေန့ေတာ့ ဘုရားသခင္က နားညည္းလာဟန္တူပါတယ္....ကဲ...ဒီေလာက္ပ်ံခ်င္တာ ပ်ံေတာ့ဟယ္ဆုိၿပီး အေတာင္တစ္စင္းတပ္ေပးလုိက္ပါသတဲ့...ေကာင္မေလးအရမ္းေပ်ာ္သြားပါတယ္...တကယ္ပါပဲ...သူမ ေက်ာၿပင္မွာ အေတာင္ပံေတြေပါက္လာတာေကာေလ....အရြက္ေတြဖားဖားနဲ့ ပန္းပြင့္ေတြလိုမ်ဳိး အေတာင္ပံတစ္စုံကုိၾကည့္ၿပီး သူမ စပ်ံဖုိ့ၾကဳိးစားပါတယ္...ေၿမၿပင္ေပၚကၾကြတက္လာတဲ့ သူမကုိယ္သူမၾကည့္ၿပီး ပီတိေတြၿဖစ္လုိ့ေပါ့...တၿဖည္းၿဖည္း ၿမင့္တက္လာတာနဲ့အမွ် သူမ ေလဟုန္ပါစီးႏုိင္လာပါတယ္....မာန္ဟုန္ၿပင္းတဲ့ ေတာင္ပံရုိက္ခတ္သံေတြကိုနားဆင္ၿပီး ပီတိေတြၿဖစ္ေနရတာနဲ့တင့္ သူမ အရာအားလုံးကုိ ေမ့ေလွ်ာ့လုိ့ေပါ့....ပ်ံပါတယ္....အၿမင့္ဆုံးကုိ...ဟုိးအၿမင့္ဆုံးကုိ....ၿမင့္ႏိုင္သမွ်ၿမင့္ေအာင္ကုိ သူမပ်ံပါတယ္....
သူမ မပ်ံခင္မွာ ဘုရားသခင္က သူမကုိ စကားတစ္ခြန္းေၿပာခဲ့ပါတယ္..မင္းဟာ လူသားတစ္ေယာက္ၿဖစ္တယ္....အဲဒီအတြက္ ငါတပ္ေပးလိုက္တဲ့အေတာင္ေတြဟာ အစစ္မဟုတ္ဘူး...မင္းပ်ံႏုိင္ရုံ...ေပ်ာ္ရႊင္မွူသက္သက္အတြက္သာ အသုံးဝင္မွာၿဖစ္တယ္...အဲဒါေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ့ နီးေအာင္ပ်ံဖို့ ဘယ္ေတာ့မွမၾကဳိးစားပါနဲ့တဲ့.....
ေကာင္မေလးေမ့သြားပါတယ္...သူမပ်ံေနရတာနဲ့ကုိ ဘုရားသခင္မွာၾကားခဲ့တဲ့ စကားေတြကုိ သတိမရေတာ့ပါဘူးတဲ့....
သူမ ၿမင့္သထက္ၿမင့္လာတယ္.....တိမ္ေတြၾကားမွာ ေရာက္ေနပါၿပီ
သူမ တိမ္ေတြကုိ ဖမ္းဆုပ္ကုိင္ၾကည့္တယ္....သူမ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ပါတယ္....
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ့ သူမ စၾကာဝဌာၾကီးအၿပင္ဖက္နဲ့ နီးသထက္နီးလုိ့လာခဲ့ပါၿပီ.... ၾကယ္ေတြ....လေတြ.....ဥကၠာပ်ံၾကီးေတြ.....ၿမင္ၿမင္သမွ် သူမပတ္ဝန္းက်င္ဟာ သစ္ဆန္းမွူေတြနဲ့လွပလုိ့ေပ့ါ....
သူမ သတိမထားမိခင္မွာ ပ်ံသန္းမွူအဟုန္က်လာတယ္လို့ သူမ ခံစားရပါတယ္.....သူမအေတာင္ပံေတြဟာ ေလးလံလာသလိုပါပဲတဲ့...သူမ ကိုယ္အေေလးခ်ိန္ဟာ ပုိပုိစီးလာတယ္လုိ့ သူမခံစားလာရခ်ိန္မွာေတာ့ ဘုရားသခင္မွာခဲ့တဲ့ စကားေတြကုိ သူမ အမွတ္ရသြားပါတယ္... ေအးစက္ ထိတ္လန့္မွူတုိ့နဲ့အတူ သူမ ၿပန္ဆင္းဖို့ၾကဳိးစားပါတယ္....ဒါေပမယ့္ သူမအေတာင္ပံေတြကုိ မထိမ္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး... နတ္သမီးအစစ္မဟုတ္တဲ့ေကာင္မေလးခမ်ာ ေတာင္ပံေတြ တစတစေလးလံလာတာကုိ တေၿဖာင္းေၿဖာင္းခတ္ဖုိ့ၾကဳိးစားပါေသးတယ္....အခ်ည္းႏွီးပါပဲ.....တၿဖည္းၿဖည္းနဲ့ သူမ အားအင္ေတြကုန္ခမ္းလာပါၿပီ....တစ္ခါပဲပ်ံရရင္ ေသေပ်ာ္ပါၿပီဆုိတ့ဲ ေတာင္းခဲ့ဖူးတဲ့ ဆုေတာင္းမွားကုိ အခုခ်ိန္မွာ ၿပန္ေနာင္တရေနလည္း အလကားပါပဲ...သူမ ပ်ံသန္းႏုိင္စြမ္းေတြ ရပ္တန့္သြားၾကၿပီ......ဟုတ္ပါတယ္.....အင္မတန္ၿပင္းထန္တဲ့ အရွိန္နဲ့ကုိ ထုိးဆင္းက်သြားေတာ့တာပါ....ေလေတြ.....တိမ္တုိက္ေတြ......ၿဂဳိဟ္ကမၻာေတြ......အားလုံးဟာ အေဝးဆီမွာ မွူန္ပ်စြာက်န္ခဲ့လုိ့.....
တၿဖည္းၿဖည္း......တၿဖည္းၿဖည္း................................၊             ။

(၂၆.၀၆.၂၀၁၁)ကုိရည္ရြယ္ၿပီးေရးပါသည္။ပ်ံသန္းခြင့္ရသူတုိင္း ကုိယ္ပုိင္ ေကာင္းကင္ႏွင့္နီးၾကပါေစ။

အိေရႊရည္ဝင္း
 July 2, 2011 at 11:44pm